Peygamberimizin (s.a.s) Mi'racda kimleri gördüğü meselesi tarih ilminin bir konusu değildir. Bir iman ve istikamet meselesidir.
O, kimi ve neyi gördüm dediyse ona inanırız. O'nun haber vermediği gaybi konularda kimseye inanmayız. Bu sahada uyduruk bilgileri dine ve Peygamberimize isnat etmenin küfür kadar tehlikeli olduğunu ve istikametten sapmak olduğunu biliriz. Bunu yapanların öbür dünyada birer cehennem odunu olacaklarına ve ateşte cayır cayır yanacaklarına inanırız. Çünkü yanacaklarını bizzat o Nebi haber vermiştir.
İnanç konularındaki kaynağımız vahiydir; Allah elçisinin verdiği bilgilerdir.
Keşifler, rüyalar, menkıbeler, masallar, destanlar, şıhlar, üçler, yediler, kırklar... -sakalı ve sarığı ne kadar uzun olursa olsun- dine bidat karıştıranlar... şarlatanlar, meczuplar... Bunların hiçbiri bizim inancımızın kaynağı değildir, olamaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder