"Vahdet" kelimesi yerine "cemaat" kelimesini koydum gitti.
Bence Müslümanların vahdeti olmaz, ama bir cemaati, bir ümmeti olabilir. Hepimiz bir cemaat/ümmet halinde beraber olabiliriz.
Bu mesele, o malum cemaat meselesiyle karıştırılmasın, "EHL-İ SÜNNET VE'L-CEMAAT" deyimindeki cemaatten olmayı kastediyorum.
Hani o "kesrette vahdet" gibi tabirler var ya. Onlar da bana biraz muğlak geliyor ve bâtınî yorumlardan esinlenmiş gibi görüyorum o ifadeleri. Kesrette vahdet ifadesi müslümanların birliği değil, olsa olsa Yaratıcının birliği anlamında olabilir. Yaratılanlar çok ama Yaradan bir.
Ne diyelim,
Allah'ın yardımı cemaatle beraberdir, cemaat üzerinedir.
-----------------------
Not 1: Şöyle düşünüyorum: Vahdet kelimesi daha çok zatiyetle alakalı. Ve Müslümanların "vahdet"i toplum içinde kendi kişiselliklerini yitirmelerini, birbirinin aynı olan fertler haline gelmelerini çağrıştırıyor. Halbuki, herkesin tek tip olması değil ki hedefimiz.
Ama "cemaa" kökünden gelen kelimelerle ifade edilirse, "cemaat" olmak, tek tek fertlerin kendi kişiselliklerini ve farklılıklarını koruyarak aynı hedefte toplanmalarını ifade etmiş olur, kanaatindeyim.
Not 2: Vahdet namazı (!)
Müslümanların toplu olarak kıldığı namaza eskiden beri "cemaatle namaz" (salatü'l-cemaa, es-salat fi cemaatin) dendiğini biliyoruz. Peygamberimizin hadislerinde de bir imamın arkasında toplu olarak kılınan namaz hakkında "cemaat" tabiri geçiyor.
Ama birilerine bu yeterli gelmemiş ya da "cemaat" kelimesi "ehl-i sünnet"i çağrıştırdığı için bundan hoşlanmamış olacaklar ki, yeni bir kavram icat etmişler: "vahdet namazı".
Ben bu "vahdet namazı" kavramından da hiç hazzetmedim. Müslümanların "cemaatle" kıldığı namaz varken, böyle yeni uydurma tabirlere ne gerek var?
İlgili haber için bkz.
http://aa.com.tr/tr/dunya/azerbaycanda-vahdet-namazi-kilindi/508944
