Gençliğimde "iyi ki yapmışım" diyebileceğim bir şeyler varsa, bunlardan biri, çokça roman okumaktır. Kaliteli ve seviyeli romanlar okumanın kişisel gelişime büyük fayda sağladığı kanaatindeyim. 30 yaşından önce en az 30 roman bitiren, harika bir iş çıkarmış olur.
"İyi ki yapmamışım" diyebileceğim şeylerden biri de, belli bir dinî grubun ya da şahsın kitaplarına odaklanmak ve bunlara bağlanıp kalmaktır. İyi ki böyle yapmamışım.
Kanaatimce bir gencin düşebileceği en büyük tuzaklardan biri, kendini bir cemaat ya da dinî gruba ait hissederek onların kutsallaştırdığı bazı kitap ve risalelere kendini kaptırması, anlamasa bile adeta ibadet edermişçesine o kitapları mırıldanmaya çalışmasıdır. Bizim gençliğimizde böyle okumalar yapanlar, sonunda zehirlendiler. Önce kendi grupları dışındaki müslümanları görmez oldular, sonra devletine ve milletine ihanet edecek boyuta vardılar.
Hangi dinî grup olursa olsun, kendini belli şahısların kitaplarıyla sınırlayanlar, dünyaya tek bir pencereden, tek bir bakış açısıyla ve adeta at gözlüğüyle bakıyorlar. Hem dinî anlayışları kıt, hem de insani yönleri zayıf olarak yetişiyor ve toplumun diğer kesimleriyle iletişim sorunu yaşamaya mahkum oluyorlar.
Dün bazı kitaplar, nasıl ki birtakım insanları zehirleyip onları vatana ve millete zararlı hale getirdiyse, aynı kitaplar veya benzerleri yarın başkalarını da bu hale getirebilir. Çünkü, yoldan çıkan o kimselerin kimler olduğundan ziyade onların yetiştiği zemine, onları zehirleyen kaynakların ve yanlış yöntemlerin neler olduğuna bakmak lazım. Ve hepsinden uzak durmak lazım.
Elhamdülillah ki, Cenab-ı Allah bizi onlardan korumuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder